نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 26 مورخ 1364/9/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادسراها و رسیدگی به اتهام اهانت و فحاشی)

'''رای وحدت رویه شماره 26 مورخ 1364/9/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادسراها و رسیدگی به اتهام اهانت و فحاشی):'''نظر به اینکه برابر [[ماده 192 قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری]] و [[ماده 7 قانون مجازات اسلامی مصوب 1361|ماده 7 قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 1361]] [[جرم|جرایم]] و نیز ‌[[مجازات|مجازات ها]] حسب نوع آن‌ها به [[حدود]] و [[قصاص]] و [[دیات]] و [[تعزیرات غیر منصوص شرعی|تعزیرات]] تقسیم شده‌اند نه [[خلاف]] و [[جنحه]] و [[جنایت]] مندرج در قانون مجازات عمومی سابق و ‌مجازات [[توهین]] به افراد در ماده 86 قانون تعزیرات شلاق تعیین گردیده و ماده 217 قانون صدرالاشعار که در مقام تعیین حدود [[صلاحیت]] [[دادگاه کیفری ‌دو]] در مقابل [[دادگاه کیفری یک]] [[فحاشی]] را در صلاحیت دادگاه کیفری دو دانسته است به معنای نفی صلاحیت [[بازپرس]] یا جانشین او در رسیدگی به [[‌شکایت]] مزبور در حدود وظایف قانونی آنها نمی‌باشد، بنابراین رسیدگی به اهانت و فحاشی در [[دادسرا]] چنانچه [[شاکی]] رأساً به دادسرا [[شکایت]] نماید و ‌اظهارنظر مقتضی بر موقوفی یا منع تعقیب یا مجرمیت تکلیف قانونی قضات دادسراست و [[رأی]] شعبه بیست و دوم دادگاه کیفری دو تبریز که نتیجتاً بر همین مبنا‌ صادر شده منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌شود. این [[رأی]] به تجویز [[ماده 3 قانون اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1337]] برای ‌[[دادگاه|دادگاه ها]] در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 192 قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده 7 قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 1361|ماده 7 قانون مجازات اسلامی مصوب 1361]]
* [[ماده 3 قانون اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1337]]
== جستار های وابسته ==
* [[حدود]]
* [[قصاص]]
* [[دیات]]
* [[تعزیرات غیر منصوص شرعی|تعزیرات]]
* [[توهین]]
* [[دادگاه کیفری یک]]
* [[دادگاه کیفری دو]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1364]]