نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 552 مورخ 1370/2/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه مدنی خاص در دعوی مربوط به شرایط و‌ اوصاف و تعیین متولی موقوفه)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۵۲ مورخ ۱۳۷۰/۲/۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه مدنی خاص در دعوی مربوط به شرایط و اوصاف و تعیین متولی موقوفه):'''در [[موقوفات|موقوفاتی]] که [[واقف]] شرایط و اوصاف خاصی برای [[متولی]] قرار داده باشد رسیدگی به [[دعوی]] راجع به شرایط و اوصاف مزبور و تعیین متولی بر طبق [[ماده ۳ لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص مصوب ۱۳۵۸|بند ۲ ماده ۳ لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص مصوب ۱۳۵۸]] [[شورای انقلاب]] در صلاحیت [[دادگاه مدنی خاص]] می‌باشد و [[ماده ۱۴ قانون تشکیل سازمان حج و اوقاف و امور خیریه مصوب ۱۳۶۳|ماده ۱۴ قانون تشکیل سازمان حج و اوقاف و امور خیریه مصوب دی ماه ۱۳۶۳]] [[صلاحیت]] دادگاه مدنی خاص را نفی نمی‌کند؛ بنابراین [[رأی]] شعبه نوزدهم [[دیوان عالی کشور]] که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رأی بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و برای [[دادگاه|دادگاه‌ها]] در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۳ لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص مصوب 1358]]
* [[ماده ۱۴ قانون تشکیل سازمان حج و اوقاف و امور خیریه|ماده ۱۴ قانون تشکیل سازمان حج و اوقاف و امور خیریه مصوب 1363]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[متولی]]
* [[واقف]]
* [[دادگاه مدنی خاص]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1370]]