نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 563 مورخ 1370/3/28 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه‌های حقوقی در رسیدگی به دعوی مالی ‌اولیاء دم بر علیه متهم متوفی)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۶۳ مورخ ۱۳۷۰/۳/۲۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه‌های حقوقی در رسیدگی به دعوی مالی اولیاء دم بر علیه متهم متوفی):'''نظر به [[ماده 1 قانون دیات مصوب 1361|ماده اول قانون دیات مصوب ۲۴ آذرماه ۱۳۶۱]] که مقرر می‌دارد «[[دیه]] [[مال|مالی]] است که به سبب [[جنایت]] بر [[نفس]] یا [[عضو]] به [[مجنی علیه]] یا به [[اولیاء دم]] او داده می‌شود.» و با توجه به مفهوم مخالف جمله ذیل [[ماده ۱۶ قانون تشکیل دادگاه‌های کیفری 1 و 2 و شعب دیوان عالی کشور ۱۳۶۸|تبصره ماده ۱۶ قانون تشکیل دادگاه‌های کیفری یک و دو و شعب دیوان عالی کشور مصوب تیرماه ۱۳۶۸]] چنانچه بر اثر تصادم بین دو [[وسیله نقلیه موتوری]] رانندگان آنها فوت شوند و تعقیب کیفری راننده متخلف موقوف باشد رسیدگی به [[دعوی]] اولیاء دم یکی از راننده‌ها علیه [[ورثه]] راننده دیگر از آنجا که جنبه مالی دارد در [[صلاحیت]] [[دادگاه‌ حقوقی|دادگاه‌های حقوقی]] است؛ بنابراین [[رای]] شعبه چهارم [[دیوان عالی کشور]] که براساس این نظر صادر شده صحیح تشخیص می‌شود. این رای بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۱ قانون دیات]]
* [[ماده ۱۶ قانون تشکیل دادگاه‌های کیفری 1 و 2 و شعب دیوان عالی کشور|ماده ۱۶ قانون تشکیل دادگاه‌های کیفری یک و دو و شعب دیوان عالی کشور]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[دیه]]
* [[مجنی علیه]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1370]]