نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 56 مورخ 1352/08/9 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صدور حکم ضرر و زیان ضمن صدور حکم جزایی در رسیدگی به اتهام مداخله در منازعه)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۶ مورخ ۱۳۵۲/۰۸/۰۹ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (صدور حکم ضرر و زیان ضمن صدور حکم جزایی در رسیدگی به اتهام مداخله در منازعه):''' نظر به اینکه طبق [[ماده 9 قوانین موقتی محاکمات جزایی|مواد (۹]] و [[ماده 14 قوانین موقتی محاکمات جزایی|۱۴]]) آیین دادرسی کیفری و اصل کلی شخصی که از وقوع [[جرم]] متحمل [[ضرر و زیان ناشی از جرم|ضرر و زیان]] شده می‌تواند به تبع ادعای [[دادستان]] مطالبه ضرر و زیان نماید و هرگاه [[دادگاه]] [[متهم]] را [[مجرم]] تشخیص دهد مکلف است به [[دادخواست]] [[تاوانخواه]] که با رعایت تشریفات مقرر تقدیم شده رسیدگی و ضمن صدور [[حکم]] جزایی حکم ضرر و زیان وی را نیز با عنایت به دلایل موجود صادر نماید، لذا در نظایر موضوع که مداخله متهم در [[منازعه]] ثابت و مورد لحوق حکم قرار گرفته [[دادگاه]] نمی‌تواند به این استدلال که مرتکب [[جرح]] یا [[ضرب]] معلوم نیست و تاوانخواه خود از جمله مجرمین قضیه می‌باشد [[دعوی خصوصی]] او را رد نماید بنا به مراتب با اکثریت آرای [[دادنامه]] صادر از شعبه ششم [[دیوان عالی کشور]] در این خصوص تأیید می‌شود و این رأی طبق قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۳۸ برای شعب دیوان مزبور و دادگاهها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده 9 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده 9 قانون آیین دادرسی کیفری]] 
* [[ماده ۱۴ قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۶۱۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]]

== جستارهای وابسته ==

* [[ضرر و زیان ناشی از جرم]]
* [[منازعه]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1352]]