نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 572 مورخ 1370/11/1 هیات عمومی دیوان عالی کشور (خروج مزایای اعطایی به کارمند دولت از مصادیق درآمدهای‌ نامشروع موضوع اصل 49)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۷۲ مورخ ۱۳۷۰/۱۱/۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (خروج مزایای اعطایی به کارمند دولت از مصادیق درآمدهای نامشروع موضوع اصل ۴۹)'''در [[ماده 2 قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1363|ماده دوم قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۳/۵/۱۷]] تصریح شده که دارایی [[شخص حقیقی|اشخاص حقیقی]] و [[شخص حقوقی|حقوقی]] محکوم به مشروعیت می‌باشد و از تعرض مصون است مگر در مواردی که خلاف آن ثابت شود. طرق تحصیل [[مال نامشروع|اموال نامشروع]] هم که باید در [[دادگاه]] به اثبات برسد در این قانون معین شده و شامل موردی نمی‌شود که [[سازمان دولتی]] برای تسهیل در انجام [[خدمات اداری]] کارمند خود مزایایی منظور و به او داده باشد؛ بنابراین [[رای]] شعبه سی و دوم [[دیوان عالی کشور]] که این نوع مزایای شغلی را نامشروع ندانسته و مشمول قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی نشناخته صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رای بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای [[دادگاه|دادگاه‌ها]] و شعب دیوان عالی کشور در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده 2 قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی مصوب 1363|ماده دو قانون نحوه اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی مصوب 1363]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[شخص حقیقی]]
* [[شخص حقوقی]]
* [[مال نامشروع]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1370]]