ماده ۱۲۷ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۴ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

پله‌ی فوقانی، ملک صاحب طبقه‌ی فوقانی محسوب است مگر این که خلاف آن ثابت شود.

کلیات توضیحی تفسیری دکترین

تصرف مالک طبقه بالا در پله های طبقه فوقانی، دلیل مالکیت او نسبت به آن پله ها است. و قول او مقدم می باشد. مگر درصورت اثبات خلاف این موضوع توسط مالک طبقه زیرین.(59223)

پله، برای عبور مالک طبقه فوقانی تعبیه شده؛ و به دلالت ظاهر، ملک او محسوب می گردد.(333755)

در طبقات هر ساختمان، هم قسمت های اختصاصی وجود دارد؛ و هم قسمت های مشترک.(47005)

سوابق فقهی

اگر مالکین طبقات فوقانی و تحتانی ساختمان، در رابطه با مالکیت دالان، با یکدیگر اختلاف داشته باشند؛ چنانچه راه پله های طبقه بالا، در دالان قرار داشته باشد؛ حکم به مالکیت مشترک هر دو طبقه می گردد؛ درغیراینصورت، دالان متعلق به مالک طبقه اول است.(889063)

تصرف ذوالید، دلیل مالکیت او است، مگر این که به یکی از طرق شرعی، خلاف آن ثابت شود.(8300) (8304)

اگر بین مالکین طبقات فوقانی و تحتانی، نسبت به مالکیت پله ها اختلاف وجود داشته باشد؛ قول صاحب طبقه بالا، با قسم پذیرفته خواهد شد.(841325)

انتقادات

این ماده، دارای نقص بوده؛ که نقص مزبور، توسط قانون تملک آپارتمان ها و آیین نامه آن، برطرف گردیده است.(427239)

تنوع قسمت های اختصاصی و مشترک آپارتمان ها، به اندازه ای است که اختصاص یک ماده به پله ها، کافی نیست.(47009)