محل سکونت
(تغییرمسیر از محل سکنی)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مراد از محل سکنی، مکانی است که از سکینه و آرامش برخوردار باشد.[۱] منظور از محل سکونت در ماده 62 قانون اجرای احکام مدنی، جایی است که محکومعلیه و عائله تحت تفکل او در آن سکنی دارند. عبارت محل سکونت، بیانگر این معناست که محکومعلیه باید در محلی سکنی داشته باشد نه این که محل خالی از سکنه باشد. [۲]
مواد مرتبط
- ماده 62 قانون اجرای احکام مدنی
- ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۶۵۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
- ماده ۶۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 617492
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول). چاپ 7. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4127356