حق سکنی

بر اساس ماده ۴۳ قانون مدنی، اگر حق انتفاع عبارت از سکونت در مسکنی باشد، سکنی یا حق سکنی نامیده می‌شود و این حق ممکن است به طریق عمری یا به طریق رقبی برقرار شود.

حق سکونت در خانه، یا قسمتی از آن را حق سکنی نامند.

در حق سکنی، به منتفع، «ساکن» و به مالک، «مُسکن» گویند.

به سکنای فاقد مهلت، سکنی مطلقه گویند.