ماده ۶۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 63 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382''':كاركنان | '''ماده 63 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382''':[[كاركنان وظيفه نيروهای مسلح|كاركنان وظيفه نيروهاي مسلح]] هرگاه در زمان جنگ بيش از پنج روز‌متوالي غيبت نمايند و عذر موجهي نداشته باشند فراري محسوب و پس از دستگيري به حبس از يك تا سه سال محكوم مي‌گردند و اگر فرار از جبهه باشد از زمان غيبت فراري محسوب و به حبس از دو تا پنج سال محكوم مي‌شوند. | ||
== پیشینه == | |||
در ماده 44 قانون مجازات رائم نیروهای مسلح مصوب 1371 به طور کلی پرسنل غیرثابت که اعم از وظیفه،پیمانی و...بود،مورد حکم قرار گرفته بودند.اما در اصلاحیه سال 1382،قانونگذار تنها به کارکنان وظیفه توجه کرده و بقیه را حذف کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای نظامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3334168|صفحه=|نام۱=غلامحسین|نام خانوادگی۱=الهام|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
[[رکن مادی]] [[جرم]] موضوع این ماده،غیبت متوالی بیش از پنج روز بدون عذر موجه و یا فرار از جبهه از زمان غیبت می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473832|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>پرواضح است که اگر فرد در زمان جنگ پنج روز غیبت نماید و در روز ششم خود را معرفی کند،مشمول این ماده نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515364|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>ضمنا تشخیص عذر موجه با قاضی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515372|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>ضمنا اگر چهار روز از غیبت بگذرد و جنگ تمام شود،چنانچه مرتکب باز هم خود را معرفی نکند،به نظر می رسد معرفی تا روز شانزدهم هم منتفی کننده جرم فرار از خدمت باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515368|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳
ماده 63 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382:كاركنان وظيفه نيروهاي مسلح هرگاه در زمان جنگ بيش از پنج روز‌متوالي غيبت نمايند و عذر موجهي نداشته باشند فراري محسوب و پس از دستگيري به حبس از يك تا سه سال محكوم مي‌گردند و اگر فرار از جبهه باشد از زمان غيبت فراري محسوب و به حبس از دو تا پنج سال محكوم مي‌شوند.
پیشینه
در ماده 44 قانون مجازات رائم نیروهای مسلح مصوب 1371 به طور کلی پرسنل غیرثابت که اعم از وظیفه،پیمانی و...بود،مورد حکم قرار گرفته بودند.اما در اصلاحیه سال 1382،قانونگذار تنها به کارکنان وظیفه توجه کرده و بقیه را حذف کرده است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
رکن مادی جرم موضوع این ماده،غیبت متوالی بیش از پنج روز بدون عذر موجه و یا فرار از جبهه از زمان غیبت می باشد.[۲]پرواضح است که اگر فرد در زمان جنگ پنج روز غیبت نماید و در روز ششم خود را معرفی کند،مشمول این ماده نخواهد بود.[۳]ضمنا تشخیص عذر موجه با قاضی است.[۴]ضمنا اگر چهار روز از غیبت بگذرد و جنگ تمام شود،چنانچه مرتکب باز هم خود را معرفی نکند،به نظر می رسد معرفی تا روز شانزدهم هم منتفی کننده جرم فرار از خدمت باشد.[۵]
منابع
- ↑ غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3334168
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473832
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515364
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515372
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515368