ماده ۶۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۶۳ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:کارکنان وظیفه نیروهای مسلح هرگاه در زمان جنگ بیش از پنج روزمتوالی غیبت نمایند و عذر موجهی نداشته باشند فراری محسوب و پس از دستگیری به حبس از یک تا سه سال محکوم می‌گردند و اگر فرار از جبهه باشد از زمان غیبت فراری محسوب و به حبس از دو تا پنج سال محکوم می‌شوند.

پیشینه

در ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۷۱ به‌طور کلی پرسنل غیرثابت که اعم از وظیفه، پیمانی و… بود، مورد حکم قرار گرفته بودند. اما در اصلاحیه سال ۱۳۸۲، قانونگذار تنها به کارکنان وظیفه توجه کرده و بقیه را حذف کرده‌است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

رکن مادی جرم موضوع این ماده، غیبت متوالی بیش از پنج روز بدون عذر موجه یا فرار از جبهه از زمان غیبت می‌باشد.پرواضح است که اگر فرد در زمان جنگ پنج روز غیبت نماید و در روز ششم خود را معرفی کند، مشمول این ماده نخواهد بود.ضمناً تشخیص عذر موجه با قاضی است.ضمناً اگر چهار روز از غیبت بگذرد و جنگ تمام شود، چنانچه مرتکب باز هم خود را معرفی نکند، به نظر می‌رسد معرفی تا روز شانزدهم هم منتفی کننده جرم فرار از خدمت باشد.