نظریه شماره 7/98/1097 مورخ 1398/07/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/1097|شماره پرونده=98-1/15-1097|تاریخ نظریه=1398/07/23}} '''نظریه شماره ۷/۹۸/۱۰۹۷ مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۲۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': با توجه به متن ماده واحده قانون ممنوعیت بهکارگیری بازنشستگان مصوب ۲۰/۲/۱۳۹۵ با اصلاحات...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۱
شماره نظریه | ۷/۹۸/۱۰۹۷ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۸-۱/۱۵-۱۰۹۷ |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۸/۰۷/۲۳ |
نظریه شماره ۷/۹۸/۱۰۹۷ مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۲۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: با توجه به متن ماده واحده قانون ممنوعیت بهکارگیری بازنشستگان مصوب ۲۰/۲/۱۳۹۵ با اصلاحات بعدی که به طور کلی بهکارگیری بازنشستگان در دستگاههای اجرایی موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری و کلیه دستگاههایی که به نحوی از انحاء از بودجه عمومی کل کشور استفاده میکنند ممنوع نموده است؛ لکن با عنایت به تبصره ۲ ماده واحده قانون مذکور که مقرر داشته «دستگاههای موضوع این قانون در صورت لزوم میتوانند از خدمات بازنشستگان متخصص با مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر به صورت پارهوقت و ساعتی استفاده کنند، حداکثر ساعات مجاز برای استفاده از بازنشستگان یک سوم ساعات اداری کارمندان رسمی است و حقالزحمه این افراد متناسب با ساعات کاری آنها حداکثر معادل یک سوم کارمندان رسمی همان شغل تعیین و پرداخت میشود» بنابراین به نظر میرسد چنانچه قضات بازنشسته به صورت پاره وقت و ساعتی حداکثر یک سوم ساعت اداری کارمندان رسمی در هیئت حل اختلاف مالیاتی به عنوان متخصص با داشتن مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر به کار گمارده شوند، بلااشکال خواهد بود.