ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== انتقادات ==
== انتقادات ==
هزینه‌های دادرسی به عنوان یکی از [[خسارت|خسارات]] ناشی از طرح [[دعوا]] از ناحیه [[خواهان]] قابلیت مطالبه داشته و در [[محاکم دادگستری]] به آن [[حکم]] داده می‌شود اما در [[دیوان عدالت اداری]] مطالبه چنین هزینه‌ای به لحاظ قلیل بودن آن از [[خوانده]] مطرح نبوده و موضوع حکم قرار نمی‌گیرد. مهم‌ترین اثر منفی که معافیت از هزینه‌های دادرسی دارد این است که مانع طرح [[دعوای واهی|دعاوی واهی]] و بی اساس در دیوان نمی‌شود و اشخاص با استفاده از این معافیت هر دعوای را جنبه واقعی می‌بخشند و در دیوان طرح می‌نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3209040|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=دلاوری|چاپ=1}}</ref>
هزینه‌های دادرسی به عنوان یکی از [[خسارت|خسارات]] ناشی از طرح [[دعوا]] از ناحیه [[خواهان]] قابلیت مطالبه داشته و در [[محاکم دادگستری]] به آن [[حکم]] داده می‌شود اما در [[دیوان عدالت اداری]] مطالبه چنین هزینه‌ای به لحاظ قلیل بودن آن از [[خوانده]] مطرح نبوده و موضوع حکم قرار نمی‌گیرد. مهم‌ترین اثر منفی که معافیت از هزینه‌های دادرسی دارد این است که مانع طرح [[دعوای واهی|دعاوی واهی]] و بی اساس در دیوان نمی‌شود و اشخاص با استفاده از این معافیت هر دعوای را جنبه واقعی می‌بخشند و در دیوان طرح می‌نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3209040|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=دلاوری|چاپ=1}}</ref>  


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۳

ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: هزینه دادرسی در شعب بدوی دیوان، یکصد هزار (۱۰۰٫۰۰۰) ریال و در شعب تجدیدنظر دویست هزار (۲۰۰٫۰۰۰) ریال است.

تبصره - مبلغ مذکور در این ماده به تناسب نرخ تورم اعلام شده به وسیله بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران هر سه سال یک بار به پیشنهاد رئیس دیوان و تأیید رئیس قوه قضائیه و تصویب هیئت وزیران قابل تعدیل می‌باشد.

مواد مرتبط

انتقادات

هزینه‌های دادرسی به عنوان یکی از خسارات ناشی از طرح دعوا از ناحیه خواهان قابلیت مطالبه داشته و در محاکم دادگستری به آن حکم داده می‌شود اما در دیوان عدالت اداری مطالبه چنین هزینه‌ای به لحاظ قلیل بودن آن از خوانده مطرح نبوده و موضوع حکم قرار نمی‌گیرد. مهم‌ترین اثر منفی که معافیت از هزینه‌های دادرسی دارد این است که مانع طرح دعاوی واهی و بی اساس در دیوان نمی‌شود و اشخاص با استفاده از این معافیت هر دعوای را جنبه واقعی می‌بخشند و در دیوان طرح می‌نمایند.[۱]

منابع

  1. محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3209040