ماده ۷۴۷ قانون مدنی

ماده ۷۴۷ قانون مدنی: هر گاه کفیل مکفول خود را مطابق شرایط مقرره حاضر کند و مکفول‌له از قبول آن امتناع نماید کفیل می‌تواند احضار مکفول و امتناع مکفول‌له را با شهادت معتبر نزد حاکم یا احضار نزد حاکم اثبات نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

کفیل با احضار مکفول عنه در موعد مقرر تعهد خود را انجام داده و خارج از تعهد خود مکلف به انجام امری نمی‌باشد، لذا هر گاه مکفول له از قبول مکفول امتناع نماید، کفیل مکفول را تسلیم حاکم می‌نماید و از تعهد بری خواهد شد و چنانچه تسلیم به حاکم ممکن نباشد شاهدانی فراهم می‌کند به اینکه مکفول را حاضر کرده و مکفول له امتناع از قبول کرده‌است مطابق این ماده رجوع به حاکم اجباری نبوده و همچنین وسیله اثبات وفای به عهد نیز صرفاً شهادت شهود نمی‌باشد و کفیل با هر دلیلی می‌تواند انجام تعهد را اثبات نماید. البته اثبات امتناع مکفول له در صورتی موجب برات کفیل می‌شود که قوه قاهره مانع از تسلم نباشد و چنانچه مکفول له عذر موجه داشته باشد کفیل باید بعد از رفع مانع خارجی به تعهد خود عمل نماید.

سوابق و مستندات فقهی

هرگاه مکفول له، مکفول را به صورت کامل تسلیم نماید، برائت حاصل می‌کند و اگر مکفول له از تحویل گرفتن مکفول امتناع کند، کفیل او را تحویل حاکم داده و برائت حاصل می‌کند و اگر تحویل به حاکم ممکن نباشد، دو شاهد عادل می‌گیرد که مکفول را نزد مکفول له حاضر کرده و مکفول له از تحویل گرفتن مکفول خودداری نموده‌است. پس از اقدامات یاد شده چنانچه قوه قاهره مانع از تسلم مکفول له نشده باشد کفیل بری شده اما اگر عذر مکفول له موجه باشد کفیل باید پس از رفع مانع خارجی به تعهد خود عمل کند.