ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
* [[رای وحدت رویه شماره 156 مورخ 1348/01/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مابه‌التفاوت اشتباه محاسبه در حقوق و خسارت تأخیر تأدیه مابه‌التفاوت مزبور)]] | * [[رای وحدت رویه شماره 156 مورخ 1348/01/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مابه‌التفاوت اشتباه محاسبه در حقوق و خسارت تأخیر تأدیه مابه‌التفاوت مزبور)]] | ||
* [[رای وحدت رویه شماره 2 مورخ 1362/2/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور(رسیدگی به دعاوی راجع به نام اشخاص)]] | * [[رای وحدت رویه شماره 2 مورخ 1362/2/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور(رسیدگی به دعاوی راجع به نام اشخاص)]] | ||
* [[رای وحدت رویه شماره 21 مورخ 1363/8/27 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادگاه صلح در رسیدگی به دعاوی مربوط دادگاه مدنی خاص)]] | |||
[[رده:ماده واحده]] | [[رده:ماده واحده]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۳
ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328: هر گاه در شعب دیوان عالی کشور نسبت به موارد مشابه رویه‌های مختلف اتخاذ شده باشد به تقاضای وزیر دادگستری یا رییس دیوان‌مزبور و یا دادستان کل هیأت عمومی دیوان عالی کشور که در این مورد لااقل با حضور سه ربع از رؤسا و مستشاران دیوان مزبور تشکیل می‌یابد‌موضوع مختلف‌فیه را بررسی کرده و نسبت به آن اتخاذ نظر می‌نمایند در این صورت نظر اکثریت هیأت مزبور برای شعب دیوان عالی کشور و سایر‌دادگاهها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است و جز به موجب نظر هیأت عمومی یا قانون قابل تغییر نخواهد بود.
چون به موجب قانون بیستم اردیبهشت ماه 1328 (وزارت دادگستری مجاز است لوایح قانونی را که به مجلس شورای ملی پیشنهاد نموده یا می‌نمایند"به استثنای لوایح مربوط به دعاوی اشخاص علیه دولت" پس از تصویب دو ثلث اعضاء حاضر در کمیسیون فعلی قوانین دادگستری به موقع اجرا‌گذارده و بعد از آزمایش آنها در عمل چنانچه نواقصی در لوایح مزبور مشهود گردد رفع و قوانین مزبور را تکمیل و مجدداً برای تصویب به مجلس‌شورای ملی پیشنهاد نماید) بنابراین (قانون مربوط به وحدت رویه قضایی) مشتمل بر یک ماده که در تاریخ هفتم تیر ماه یک هزار و سیصد و بیست هشت به‌تصویب کمیسیون قوانین دادگستری مجلس شورای ملی رسیده قابل اجرا است.
رویه های قضایی
- رای وحدت رویه شماره 14 مورخ 1363/5/9 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت دادگاه‌های کیفری یک و دو)
- رای وحدت رویه شماره 1 مورخ 1362/2/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور (شرکت رئیس دادگاه صلح به هنگام حدوث اختلاف و عدم وجود دادرسی دیگر در دادگاه عمومی)
- رای وحدت رویه ردیف 53/17 مورخ 1353/03/15 هیات عمومی دیوان عالی کشور (جنحه یا خلاف بودن مجازات قطع یا ریشه کن کردن یا سوزاندن نهال جنگلی)
- رای وحدت رویه شماره 11 مورخ 1364/3/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور( عدم عطف به ماسبق شدن قانون تعزیرات در مورد قتل غیرعمد)
- رای وحدت رویه شماره 12 مورخ 1362/4/28 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادگاه کیفری یک در رسیدگی به جرایمی که کیفر آنها از باب قصاص باشد)
- رای وحدت رویه شماره 13 مورخ 1363/5/9 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادگاه کیفری یک در رسیدگی به جرایم شکستن استخوان)
- رای وحدت رویه شماره 1309 مورخ 1339/04/27 هیات عمومی دیوان عالی کشور (ممنوعیت قبول تقاضای ثبت اشخاص از اراضی بائر بلامالک و موات اطراف شهر تهران)
- رای وحدت رویه شماره 14 مورخ 1363/5/9 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت دادگاه‌های کیفری یک و دو)
- رای وحدت رویه شماره 15 مورخ 1363/8/1 هیات عمومی دیوان عالی کشور(لزوم تعیین وکیل تسخیری در جرایمی که مجازات آنها اعدام یا حبس ابد باشد)
- رای وحدت رویه شماره 155 مورخ 1347/12/14 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم پرداخت خسارت تأخیر تأدیه بعد از توقف به طلبکاران وثیقه‌دار تاجر ورشکسته)
- رای وحدت رویه شماره 156 مورخ 1348/01/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مابه‌التفاوت اشتباه محاسبه در حقوق و خسارت تأخیر تأدیه مابه‌التفاوت مزبور)
- رای وحدت رویه شماره 2 مورخ 1362/2/5 هیات عمومی دیوان عالی کشور(رسیدگی به دعاوی راجع به نام اشخاص)
- رای وحدت رویه شماره 21 مورخ 1363/8/27 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادگاه صلح در رسیدگی به دعاوی مربوط دادگاه مدنی خاص)