ماده ۶۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «(الحاقي 08/07/1393) ارائه دهندگان خدمات ميزباني داخلي موظفند اطلاعات كاربران خود...» ایجاد کرد) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
( | '''ماده ۶۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳):''' ارائه دهندگان [[خدمات میزبانی]] داخلی موظفند اطلاعات کاربران خود را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک و محتوای ذخیره شده و [[داده ترافیک]] حاصل از تغییرات ایجاد شده را حداقل تا پانزده روز نگهداری کنند. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۶۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۶۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
*[[ماده ۳۲ قانون جرایم رایانه‌ای]] | |||
*[[ماده ۳۳ قانون جرایم رایانه‌ای]] | |||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | |||
ماده فوق در راستای تأکید بر لزوم نگهداری داده‌ها وضع شده‌است که باید آن را شیوه ای مهم در پی جویی [[جرایم رایانه ای]] دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1514228|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=زندی|چاپ=1}}</ref> | |||
== انتقادات == | |||
ماده فوق موجب ایجاد این دغدغه در کاربران و مشترکان ارائه دهندگان خدمات میزبانی می‌شود که آیا [[حریم خصوصی]] آن‌ها به اندازه کافی از تدابیر لازم برای جلوگیری از نقض این حریم برخوردار است یا خیر.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون جرایم رایانه ای|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3231648|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=الهی منش|نام۲=ابوالفضل|نام خانوادگی۲=سدره نشین|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم رایانه‌ای]] | |||
[[رده:جرایم رایانه ای]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۴
ماده ۶۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳): ارائه دهندگان خدمات میزبانی داخلی موظفند اطلاعات کاربران خود را حداقل تا شش ماه پس از خاتمه اشتراک و محتوای ذخیره شده و داده ترافیک حاصل از تغییرات ایجاد شده را حداقل تا پانزده روز نگهداری کنند.
مواد مرتبط
فلسفه و مبانی نظری ماده
ماده فوق در راستای تأکید بر لزوم نگهداری داده‌ها وضع شده‌است که باید آن را شیوه ای مهم در پی جویی جرایم رایانه ای دانست.[۱]
انتقادات
ماده فوق موجب ایجاد این دغدغه در کاربران و مشترکان ارائه دهندگان خدمات میزبانی می‌شود که آیا حریم خصوصی آن‌ها به اندازه کافی از تدابیر لازم برای جلوگیری از نقض این حریم برخوردار است یا خیر.[۲]
منابع
- ↑ محمدرضا زندی. تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1514228
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231648