ماده 16 قانون گذرنامه

ماده ۱۶ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱,۱۲,۱۰: اصلاحی ۰۳/۰۸/۱۳۶۲ - باشخاص زیر هیچ نوع گذرنامه برای خروج از کشور داده نمیشود:

۱ (اصلاحی ۰۳/۰۸/۱۳۶۲)– کسانیکه بموجب اعلام کتبی مقامات قضائی حق خروج از کشور را ندارند.

۲ (اصلاحی ۰۳/۰۸/۱۳۶۲)– کسانیکه در خارج از ایران بسبب تکدی و یا ولگردی و یا ارتکاب سرقت و کلاهبرداری و یا به هر عنوان دیگر دارای سوء شهرت باشند.

۳ (اصلاحی ۰۳/۰۸/۱۳۶۲)– کسانیکه مسافرت آنها به خارج کشور به تشخیص مقامات قضائی مخالف مصالح جمهوری اسلامی ایران باشد.

تبصره ۱ (اصلاحی ۰۳/۰۸/۱۳۶۲)– رسیدگی و تشخیص افراد مذکور در بند ۲ این ماده واحده بعهده کمیسیونی مرکب از نمایندگان:

۱ – وزارت امور خارجه.

۲ – وزارت دادگستری

۳ – وزارت کشور

۴ – شهربانی جمهوری اسلامی.

۵ – وزارت اطلاعات که بدعوت وزارت کشور تشکیل خواهد شد میباشد.

تبصره ۲ (اصلاحی ۰۳/۰۸/۱۳۶۲)– از تاریخ ۱۳۶۲/۰۸/۰۳، ماده ۱۶ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱ و تبصره و بندهای آن و همچنین لایحه قانونی اصلاح ماده ۱۶ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۸/۱۲/۴ شورای انقلاب نسخ میشود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی