ماده ۳۳۳ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر [[لوث]] علیه دو یا چند نفر به شکل مردد ثابت باشد و [[قسامه]] به همین ‌گونه علیه آنان اقامه شود، [[جنایت]] بر عهده ‌یکی از چند نفر، به صورت مردد اثبات می ‌شود و قاضی از آنان می ‌خواهد که بر [[برائت]] خود [[سوگند]] بخورند. اگر همگی از سوگند خوردن خودداری ورزند یا برخی از آنان سوگند یاد کنند و برخی نکنند، [[دیه]] بر ممتنعان ثابت می ‌شود. اگر ممتنعان متعدد باشند، پرداخت دیه به نسبت مساوی میان آنان تقسیم می ‌شود. اگر همه ‌آنان بر برائت خود سوگند یاد کنند، در خصوص [[قتل]]، دیه از [[بیت ‌المال]] پرداخت می‌ شود و در غیر قتل، دیه به نسبت مساوی میان آنان تقسیم می ‌گردد.

== پیشینه ==

بر اساس تبصره ذیل [[ماده 244 قانون مجازات اسلامی مصوب 1380/10/23]]، در موارد قسامه با فرض برائت متهم و عدم امکان تشخیص قاتل، [[دیه]] مقتول را باید از بیت المال پرداخت نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=670760|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:راه های اثبات جنایت]]

[[رده:قسامه]]