ماده 10 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | {{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | ||
[[رده:مالیات بر دارایی]] | |||
[[رده:مالیات مستغلات مسکونی خالی]] | |||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۴
هر گاه مستغلات مسکونی واقع در مراکز استانها و شهرهای با جمعیت بیش از یکصد هزار نفر آماده برای اجاره باشند و بدون داشتن موانع قانونی بیش از مدت شش ماه متوالی خالی و بلا استفاده نگهداشته شوند نسبت به بعد از شش ماه مذکور مشمول مالیات به شرح زیر خواهند بود :
1 - تا یک سال معادل دو در هزار ارزش معاملاتی مستغل به ازای هر ماه.
2 - در صورت تجاوز از یک سال معادل چهار در هزار ارزش معاملاتی مستغل به ازای هر ماه مازاد بر یک سال مزبور.
تبصره - هر گاه خالی ماندن یک مستغل به عللی خارج از اختیار مالک باشد در این مدت از پرداخت مالیات موضوع این فصل معاف خواهد بود. مشاهده ماده قبلی
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مجلس شورای اسلامی در تاریخ 1399/09/5 در جهت تنظیم عرضه مسکن اقدام به تصویب دو حکم در قالب «قانون اصلاح موادی از قانون مالیات های مستقیم» کرد که در آن اولا سرپرستان خانوار مکلف شدند از طریق خود اظهاری اقامتگاه اصلی خود را در سامانه املاک و اسکار کشور ثبت کنند و در گام دوم بر اساس اطلاعات به ست آمده از این سامانه خانه های خالی را با شرایط قانونی مشمول مالیات های سنگین نموده است. [۱]
منابع
- ↑ حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402972