ماده ۵۹۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[دیه بینی|دیه سوراخ کردن یک طرف بینی]] در صورتی که بهبود نیابد یک نهم [[دیه کامل]] و در صورتی که بهبود یابد، یک بیستم دیه کامل است و دیه سوراخ کردن یک طرف بینی با پرده وسط آن در صورتی که بهبود نیابد دو نهم دیه کامل و در صورتی که بهبود یابد، یک پانزدهم دیه کامل است. | '''ماده ۵۹۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': [[دیه بینی|دیه سوراخ کردن یک طرف بینی]] در صورتی که بهبود نیابد یک نهم [[دیه کامل]] و در صورتی که بهبود یابد، یک بیستم دیه کامل است و دیه سوراخ کردن یک طرف بینی با پرده وسط آن در صورتی که بهبود نیابد دو نهم دیه کامل و در صورتی که بهبود یابد، یک پانزدهم دیه کامل است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۹۶ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً [[ماده 384 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در این خصوص وضع شده بود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>این ماده مطلقاً ( چه بهبود حاصل شود چه نشود)، سوراخ کردن یک سمت بینی را موجب ثلث دیه می دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref> | سابقاً [[ماده 384 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در این خصوص وضع شده بود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4006828|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> این ماده مطلقاً ( چه بهبود حاصل شود چه نشود)، سوراخ کردن یک سمت بینی را موجب ثلث دیه می دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4006816|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== مطالعات فقهی == | == مطالعات فقهی == | ||
=== مستندات فقهی === | === مستندات فقهی === | ||
مستند فقهی این ماده را روایتی از امام علی (ع) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref> | مستند فقهی این ماده را روایتی از امام علی (ع) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2430600|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref> | ||
=== سوابق فقهی === | === سوابق فقهی === | ||
به نظر می رسد در خصوص میزان [[دیه]] ناشی از قطع یکی از سوراخ های بینی، میان فقها اختلاف نظر وجود دارد، گروهی معتقدند در این خصوص باید نصف دیه پرداخت شود، حال آن که گروهی دیگر قائل به پرداخت یک چهارم دیه هستند، گروهی نیز نظر صحیح را لزوم پرداخت یک سوم دیه بینی می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>همچنین در خصوص سوراخ کردن بینی نیز نظرات مختلفی از سوی فقها مطرح شده است، عده ای معتقدند سوراخ کردن بینی چنانچه بسته نشود، موجب ثلث دیه و اگر بسته شده و بهبودی یابد، موجب [[ارش]] است، گروهی نیز بر این باورند که سوراخ کردن بینی در فرض بسته نشدن موجب ثلث دیه و در فرض بسته شدن، موجب صد دینار دیه است، گروهی دیگر نیز بیان نموده اند که اگر یک طرف بینی سوراخ شده و تا پرده میانی نیز ادامه یابد، باید قائل به پرداخت یک دهم دیه بینی بود، گروهی نیز در این خصوص معتقد به لزوم پرداخت ارش هستند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>برخی از فقها نیز صراحتاً بیان نموده اند که [[جراحت|جراحتی]] که فقط به یکی از دو مجرای بینی نفوذ نماید، موجب یک دهم دیه کامل است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref> | به نظر می رسد در خصوص میزان [[دیه]] ناشی از قطع یکی از سوراخ های بینی، میان فقها اختلاف نظر وجود دارد، گروهی معتقدند در این خصوص باید نصف دیه پرداخت شود، حال آن که گروهی دیگر قائل به پرداخت یک چهارم دیه هستند، گروهی نیز نظر صحیح را لزوم پرداخت یک سوم دیه بینی می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترجمه مبانی تکملةالمنهاج (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3696148|صفحه=|نام۱=سیدابوالقاسم|نام خانوادگی۱=خویی|نام۲=علیرضا (ترجمه)|نام خانوادگی۲=سعید|چاپ=1}}</ref> همچنین در خصوص سوراخ کردن بینی نیز نظرات مختلفی از سوی فقها مطرح شده است، عده ای معتقدند سوراخ کردن بینی چنانچه بسته نشود، موجب ثلث دیه و اگر بسته شده و بهبودی یابد، موجب [[ارش]] است، گروهی نیز بر این باورند که سوراخ کردن بینی در فرض بسته نشدن موجب ثلث دیه و در فرض بسته شدن، موجب صد دینار دیه است، گروهی دیگر نیز بیان نموده اند که اگر یک طرف بینی سوراخ شده و تا پرده میانی نیز ادامه یابد، باید قائل به پرداخت یک دهم دیه بینی بود، گروهی نیز در این خصوص معتقد به لزوم پرداخت ارش هستند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2811908|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> برخی از فقها نیز صراحتاً بیان نموده اند که [[جراحت|جراحتی]] که فقط به یکی از دو مجرای بینی نفوذ نماید، موجب یک دهم دیه کامل است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4063576|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[امکان‌سنجی توسعه موارد تأثیر بهبود بر میزان دیه: از جزم‌گرایی تا تفصیل]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | |||
[[رده:دیات]] | [[رده:دیات]] | ||
[[رده:دیه مقدر اعضا]] | [[رده:دیه مقدر اعضا]] | ||
[[رده:دیه بینی]] | [[رده:دیه بینی]] | ||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۶
ماده ۵۹۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): دیه سوراخ کردن یک طرف بینی در صورتی که بهبود نیابد یک نهم دیه کامل و در صورتی که بهبود یابد، یک بیستم دیه کامل است و دیه سوراخ کردن یک طرف بینی با پرده وسط آن در صورتی که بهبود نیابد دو نهم دیه کامل و در صورتی که بهبود یابد، یک پانزدهم دیه کامل است.
پیشینه
سابقاً ماده 384 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود،[۱] این ماده مطلقاً ( چه بهبود حاصل شود چه نشود)، سوراخ کردن یک سمت بینی را موجب ثلث دیه می دانست.[۲]
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
مستند فقهی این ماده را روایتی از امام علی (ع) دانسته اند.[۳]
سوابق فقهی
به نظر می رسد در خصوص میزان دیه ناشی از قطع یکی از سوراخ های بینی، میان فقها اختلاف نظر وجود دارد، گروهی معتقدند در این خصوص باید نصف دیه پرداخت شود، حال آن که گروهی دیگر قائل به پرداخت یک چهارم دیه هستند، گروهی نیز نظر صحیح را لزوم پرداخت یک سوم دیه بینی می دانند.[۴] همچنین در خصوص سوراخ کردن بینی نیز نظرات مختلفی از سوی فقها مطرح شده است، عده ای معتقدند سوراخ کردن بینی چنانچه بسته نشود، موجب ثلث دیه و اگر بسته شده و بهبودی یابد، موجب ارش است، گروهی نیز بر این باورند که سوراخ کردن بینی در فرض بسته نشدن موجب ثلث دیه و در فرض بسته شدن، موجب صد دینار دیه است، گروهی دیگر نیز بیان نموده اند که اگر یک طرف بینی سوراخ شده و تا پرده میانی نیز ادامه یابد، باید قائل به پرداخت یک دهم دیه بینی بود، گروهی نیز در این خصوص معتقد به لزوم پرداخت ارش هستند،[۵] برخی از فقها نیز صراحتاً بیان نموده اند که جراحتی که فقط به یکی از دو مجرای بینی نفوذ نماید، موجب یک دهم دیه کامل است.[۶]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4006828
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4006816
- ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2430600
- ↑ سیدابوالقاسم خویی و علیرضا (ترجمه) سعید. ترجمه مبانی تکملةالمنهاج (جلد دوم). چاپ 1. خرسندی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3696148
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات). چاپ 4. ققنوس، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2811908
- ↑ سیدمهدی (ترجمه) دادمرزی. فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه). چاپ 23. طه، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4063576