ماده 63 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 63 قانون کار''': علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب می‌آید. | '''ماده 63 قانون کار''': علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب می‌آید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده 62 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده 64 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 62 قانون کار]] | |||
== پیشینه == | |||
در باب تعطیلات رسمی کارگران [[ماده 15 قانون کار 1337]] بیان داشته بود: « ... روزهای جمعه و تعطیل رسمی کارگری جزو ایام مرخصی کارگران محسوب نخواهد شد. روزهای تعطیلات رسمی با استفاده از مزد به قرار زیر است: روز عید نوروز - سیزده فروردین - عید کارگری - جشن مشروطیت - عاشورا - ۲۱ رمضان - عید قربان - عید غدیر - میلاد اعلیحضرت همایونی -۲۸ صفر (رحلت حضرت رسول ص و شهادت حضرت امام حسن (ع))». | |||
== نکات توضیحی == | |||
چنانچه [[کارگر]] به سبب ضرورت، روز تعطیلی رسمی نیز کار کند با توجه به وحدت ملاک و بر اساس تبصره یک [[ماده 62 قانون کار|ماده 62]] استحقاق دریافت اضافه مزد را دارد. در صورت تقارن تعطیلات رسمی(فرضاً روز [[کارگر]] با عید فطر) که عملاً باعث کاهش تعطیل رسمی میگردد نباید پرداختی صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200300|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:تعطیلات و مرخصیها]] | [[رده:تعطیلات و مرخصیها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۸
ماده 63 قانون کار: علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب می‌آید.
مواد مرتبط
پیشینه
در باب تعطیلات رسمی کارگران ماده 15 قانون کار 1337 بیان داشته بود: « ... روزهای جمعه و تعطیل رسمی کارگری جزو ایام مرخصی کارگران محسوب نخواهد شد. روزهای تعطیلات رسمی با استفاده از مزد به قرار زیر است: روز عید نوروز - سیزده فروردین - عید کارگری - جشن مشروطیت - عاشورا - ۲۱ رمضان - عید قربان - عید غدیر - میلاد اعلیحضرت همایونی -۲۸ صفر (رحلت حضرت رسول ص و شهادت حضرت امام حسن (ع))».
نکات توضیحی
چنانچه کارگر به سبب ضرورت، روز تعطیلی رسمی نیز کار کند با توجه به وحدت ملاک و بر اساس تبصره یک ماده 62 استحقاق دریافت اضافه مزد را دارد. در صورت تقارن تعطیلات رسمی(فرضاً روز کارگر با عید فطر) که عملاً باعث کاهش تعطیل رسمی میگردد نباید پرداختی صورت گیرد.[۱]
منابع
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200300