ماده 41 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۵

ماده 41 قانون اجرای احکام مدنی: هر گاه محکوم‌علیه طوعاً حکم دادگاه را اجرا ننماید دادورز (‌مأمور اجرا) به ترتیب مقرر در این قانون اقدام به اجرای حکم می‌کند.

منابع

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''ماده 41 قانون اجرای احکام مدنی:''' هر گاه [[محکوم‌علیه]] طوعاً [[حکم]] [[دادگاه]] را اجرا ننماید [[دادورز]] (‌[[مأمور اجرا|مأمور اجرا)]] به ترتیب مقرر در این قانون اقدام به اجرای حکم می‌کند.
-== مواد مرتبط ==
-[[ماده 34 قانون اجرای احکام مدنی]]
-== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
-مادۀ مذکور اولاً، نوعی اتمام حجت با محکوم‌علیه است؛ تحت این عنوان که چنانچه حکم دادگاه را از روی اراده اجرا نکند، با اقدامات قهریه اجرایی روبرو خواهد شد. ثانیاً، نوعی مجوز برای مأمور اجرا است که اگر محکوم‌علیه به وظیفۀ خود عمل نکند، مأمور مذکور اجازه دارد اقدامات خود را شروع کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4092724|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=7}}</ref> اجرای حکم زمانی آغاز می‌شود که مهلت ده روزۀ مذکور در [[ماده 34 قانون اجرای احکام مدنی]]، منقضی شود. چراکه از این تاریخ است که امتناع از اجرای حکم توسط محکوم‌علیه مسجل می‌شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1237036|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
 == منابع ==

ماده 41 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۵

منابع

منوی ناوبری

جستجو