ماده ۶۵۵ قانون مدنی

در دوانیدن حیوانات سواری و همچنین در تیراندازی و شمشیرزنی گروبندی جائز و مفاد مادهٔ قبل در مورد آن‌ها رعایت نمی‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

سبق و رمایه، از قراردادهای مختلف اللزوم محسوب می‌گردد؛ زیرا حقوقدانان درمورد لزوم آن، اختلاف دارند.

هرچند زیان‌های اجتماعی قمار و گروبندی، غیرقابل انکار است؛ اما اگر درمواردی خاص، مصلحت نفوذ اینگونه معاملات غرری، بر اینگونه زیان‌ها غلبه داشته باشد؛ حقوق در تأیید آن، مسامحه نمی‌نماید. مفاد این ماده نیز، مؤید همین مطلب است.

شرایط اعتبار قرارداد مسابقه عبارتند از:

- تعیین میزان مسافتی که باید پیموده شود.

- تعیین میزان، جنس و نوع عوض.

- تعیین حیوان شرکت کننده در مسابقه، ازطریق مشاهده و رؤیت.

- معلوم شخصی که ممکن است عوض به او تعلق یابد.

- برابر بودن احتمال برد و باخت طرفین. به عنوان نمونه، مرکب یکی از طرفین، به گونه ای نباشد که احتمال برنده شدن او را، نسبت به طرف دیگر ضعیف نماید.

- وحدت جنس هر دو حیوان.

- هر دو حیوان، در یک زمان واحد تازانده شوند.

- وجود راکب.

- به‌طور عادی و معمول، حیوان باید بتواند مسافت مزبور را طی نماید.

- راکب باید اهل جنگ و مبارزه باشد.

- شرط فاسدی، ضمن عقد گنجانده نگردد. چراکه چنین شروطی، منتهی به بطلان قرارداد می‌گردند.

سوابق فقهی

شرط‌بندی میان مسابقه دهندگان، با هر وسیله ای که منجربه تقویت بنیه نظامی و دفاعی گردد، بلااشکال است.

انتقادات

اصطلاح «شمشیرزنی» مذکور در این ماده اشتباه بوده؛ و به جای آن، باید از لفظ «شمشیربازی» استفاده می‌شد.