ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی به ادله اثبات]] | |||
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۶
ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری:عين اظهارات مفيد اقرار در صورتمجلس درج مي شود و متن آن قرائت مي شود ، به امضاء يا اثرانگشت اقراركننده مي رسد و هرگاه اقراركننده از امضاء يا اثر انگشت امتناع ورزد ، تأثيري در اعتبار اقرار ندارد ، مراتب امتناع يا عجز از امضاء يا اثر انگشت ، بايد در صورتمجلس قيد شود و به امضاء و مهر قاضي و منشي برسد .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای اهمیت اقرار را از آن جهت می دانند که غالباً احتمال کمی دارد که فرد مقر با علم به نتایج این اقرار و محکومیت کیفری، به دروغ مطلبی را علیه خود بیان نموده و خود را در معرض محکومیت و مجازات قرار دهد.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706424