ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی''': هیچ [[حکم]] یا [[قرار|قراری]] را نمی‌توان اجراء نمود مگر این که به صورت [[ابلاغ حضوری|حضوری]] یا به صورت [[دادنامه]] یا رونوشت گواهی شده آن به [[طرفین]] یا [[وکیل]] آنان [[ابلاغ]] شده باشد. | '''ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی''': هیچ [[حکم]] یا [[قرار|قراری]] را نمی‌توان اجراء نمود مگر این که به صورت [[ابلاغ حضوری|حضوری]] یا به صورت [[دادنامه]] یا [[رونوشت]] گواهی شده آن به [[طرفین]] یا [[وکیل]] آنان [[ابلاغ]] شده باشد. | ||
نحوه ابلاغ دادنامه و رونوشت آن برابر مقررات مربوط به ابلاغ دادخواست و سایر اوراق رسمی خواهد بود. | نحوه ابلاغ دادنامه و رونوشت آن برابر مقررات مربوط به ابلاغ [[دادخواست]] و سایر اوراق رسمی خواهد بود. | ||
تبصره - چنانچه رأی دادگاه [[رأی غیابی|غیابی]] بوده و [[محکوم علیه]] مجهول المکان باشد، مفاد رأی بوسیله آگهی در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار مرکز یا محلی با هزینه خواهان برای یکبار به محکوم علیه ابلاغ خواهد شد. تاریخ انتشار آگهی، تاریخ ابلاغ رأی محسوب می‌شود. | تبصره - چنانچه [[رای دادگاه|رأی دادگاه]] [[رأی غیابی|غیابی]] بوده و [[محکوم علیه]] [[مجهول المکان]] باشد، مفاد رأی بوسیله آگهی در یکی از [[روزنامه کثیرالانتشار|روزنامه‌های کثیرالانتشار]] مرکز یا محلی با هزینه [[خواهان]] برای یکبار به محکوم علیه ابلاغ خواهد شد. تاریخ انتشار آگهی، تاریخ ابلاغ رأی محسوب می‌شود. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۰۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۰۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||