قائم مقام

قائم مقام: قائم مقام در لغت به مفهوم جانشین و نائب می باشد. قائم مقام نه طرفین عقد است و نه نماینده آن ها، بلکه شخص ثالثی است که به سبب انتقال حقی از جانب یکی از طرفین به وی، جانشین طرف اصلی می گردد و اجرای مفاد قرارداد به عهده ی وی خواهد بود.به عبارت دیگر قائم مقام کسی است که حق یا تکلیف و تعهد به سبب عقد یا ایقاع یا واقعۀ حقوقی مانند ارث به او منتقل می‌شود.

مواد مرتبط

• ماده 2 قانون اجرای احکام مدنی

• ماده 146 قانون ثبت اسناد و املاک