اعلام ختم دادرسی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ختم دادرسی''' | '''اعلام ختم دادرسی'''، پیش از اتخاذ هرگونه تصمیم قاطع در خصوص [[دعوا]]، یکی از اصول بنیادین [[دادرسی مدنی]] محسوب می شود. به عنوان اصلی دیگر، [[دادرس]] به هر حال مکلف به ختم دادرسی در مدت متعارف می باشد؛ در نتیجه اگر «صدور حکم را بر خلاف قانون به تاخیر اندازد» به عنوان «مستنکف از احقاق حق» [[پیگیرد کیفری]] و [[پیگیرد انتظامی|انتظامی]] خواهد بود. البته دادگاه نمی تواند، در حالی که پرونده فی الواقع آماده ختم دادرسی نیست، این موضوع را اعلام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6660968|صفحه=|نام۱=گودرز|نام خانوادگی۱=افتخارجهرمی|نام۲=مصطفی|نام خانوادگی۲=السان|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[رده:دادرسی]] | [[رده:دادرسی]] | ||
[[رده:رسیدگی]] | [[رده:رسیدگی]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] |
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۴
اعلام ختم دادرسی، پیش از اتخاذ هرگونه تصمیم قاطع در خصوص دعوا، یکی از اصول بنیادین دادرسی مدنی محسوب می شود. به عنوان اصلی دیگر، دادرس به هر حال مکلف به ختم دادرسی در مدت متعارف می باشد؛ در نتیجه اگر «صدور حکم را بر خلاف قانون به تاخیر اندازد» به عنوان «مستنکف از احقاق حق» پیگیرد کیفری و انتظامی خواهد بود. البته دادگاه نمی تواند، در حالی که پرونده فی الواقع آماده ختم دادرسی نیست، این موضوع را اعلام دارد.[۱]
منابع
- ↑ گودرز افتخارجهرمی و مصطفی السان. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. میزان، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6660968