ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی''': تأمین دلیل برای حفظ آن است و تشخیص درجه ارزش آن در موارد استفاده، با دادگاه می‌باشد. | '''ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی''': تأمین دلیل برای حفظ آن است و تشخیص درجه ارزش آن در موارد استفاده، با دادگاه می‌باشد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
==مواد مرتبط== | == مواد مرتبط == | ||
*[[ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
*[[ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
*[[ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
*[[ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
*[[ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
*[[ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
*[[ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
تأمین دلیل: در قانون تأمین دلیل تعریف نشده‌است اما می‌توان گفت شیوه است برای حفاظت از حالات و وضعیت‌هایی که امکان تغییر آنها وجود داشته و درخواست کننده آن قصد دارد به منظور اثبات ادعای خویش در آینده به آن وضعیت، استناد نماید. به بیان دیگر تأمین دلیل به معنای در امنیت قراردادن ادله می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=112432|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | تأمین دلیل: در قانون تأمین دلیل تعریف نشده‌است اما می‌توان گفت شیوه است برای حفاظت از حالات و وضعیت‌هایی که امکان تغییر آنها وجود داشته و درخواست کننده آن قصد دارد به منظور اثبات ادعای خویش در آینده به آن وضعیت، استناد نماید. به بیان دیگر تأمین دلیل به معنای در امنیت قراردادن ادله می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=112432|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۹: | ||
مشابه این ماده در [[ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی]] سال ۱۲۹۰ و ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ نیز آمده‌است. | مشابه این ماده در [[ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی]] سال ۱۲۹۰ و ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ نیز آمده‌است. | ||
مطابق [[ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی]]: «مقصود از تأمین دلایل حفظ آن است و به هیچ وجه دلالت نمی‌کند بر این که دلایلی که تأمین شده حتماً در حین محاکمه مدرک | مطابق [[ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی]]: «مقصود از تأمین دلایل حفظ آن است و به هیچ وجه دلالت نمی‌کند بر این که دلایلی که تأمین شده حتماً در حین محاکمه مدرک ادعای صاحب آن خواهد بود یا دلایل تأمین شده حتماً معتبر خواهد بود.». | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
تأمین دلیل امری مستقل و جدای از میزان ارزش دلایل محفوظ شده در آن می‌باشد و تعیین و تشخیص درجه ارزش آن با مرجع رسیدگی کننده می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=570964|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | تأمین دلیل امری مستقل و جدای از میزان ارزش دلایل محفوظ شده در آن می‌باشد و تعیین و تشخیص درجه ارزش آن با مرجع رسیدگی کننده می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=570964|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
تأمین دلیل علیه یک فرد به مثابه محکومیت وی نمی‌باشد یا نشان از این نیست که حتماً محکوم علیه واقع می گرددبه عبارت دیگر دلیلی که تأمین شده قاطع نیست .<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) ( | تأمین دلیل علیه یک فرد به مثابه محکومیت وی نمی‌باشد یا نشان از این نیست که حتماً محکوم علیه واقع می گرددبه عبارت دیگر دلیلی که تأمین شده قاطع نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1180908|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> | ||
ارائه دلیلی که حفظ و تأمین آن مورد نظر درخواست کننده است از وظایف اوست، بنابراین در صورتی که دلیل نزد طرف مقابل باشد به گونه ای که بدون معارضه نتوان بر آن دست یافت دادگاه تکلیفی به پذیرش درخواست نخواهد داشت .<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470844|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ارائه دلیلی که حفظ و تأمین آن مورد نظر درخواست کننده است از وظایف اوست، بنابراین در صورتی که دلیل نزد طرف مقابل باشد به گونه ای که بدون معارضه نتوان بر آن دست یافت دادگاه تکلیفی به پذیرش درخواست نخواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470844|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه‌ها == | == مصادیق و نمونه‌ها == | ||
۱) شخصی که دلیل طلب او از دیگری یک فقره سند رسمی است نمی‌تواند تأمین آن را بخواهد چراکه استفاده از سند در آینده مشکلی نخواهد داشت .<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) ( | ۱) شخصی که دلیل طلب او از دیگری یک فقره سند رسمی است نمی‌تواند تأمین آن را بخواهد چراکه استفاده از سند در آینده مشکلی نخواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1180864|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۸
ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تأمین دلیل برای حفظ آن است و تشخیص درجه ارزش آن در موارد استفاده، با دادگاه می‌باشد.
مواد مرتبط
- ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی
توضیح واژگان
تأمین دلیل: در قانون تأمین دلیل تعریف نشده‌است اما می‌توان گفت شیوه است برای حفاظت از حالات و وضعیت‌هایی که امکان تغییر آنها وجود داشته و درخواست کننده آن قصد دارد به منظور اثبات ادعای خویش در آینده به آن وضعیت، استناد نماید. به بیان دیگر تأمین دلیل به معنای در امنیت قراردادن ادله می‌باشد.[۱]
پیشینه
مشابه این ماده در ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی سال ۱۲۹۰ و ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ نیز آمده‌است.
مطابق ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی: «مقصود از تأمین دلایل حفظ آن است و به هیچ وجه دلالت نمی‌کند بر این که دلایلی که تأمین شده حتماً در حین محاکمه مدرک ادعای صاحب آن خواهد بود یا دلایل تأمین شده حتماً معتبر خواهد بود.».
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
تأمین دلیل امری مستقل و جدای از میزان ارزش دلایل محفوظ شده در آن می‌باشد و تعیین و تشخیص درجه ارزش آن با مرجع رسیدگی کننده می‌باشد.[۲]
تأمین دلیل علیه یک فرد به مثابه محکومیت وی نمی‌باشد یا نشان از این نیست که حتماً محکوم علیه واقع می گرددبه عبارت دیگر دلیلی که تأمین شده قاطع نیست.[۳]
ارائه دلیلی که حفظ و تأمین آن مورد نظر درخواست کننده است از وظایف اوست، بنابراین در صورتی که دلیل نزد طرف مقابل باشد به گونه ای که بدون معارضه نتوان بر آن دست یافت دادگاه تکلیفی به پذیرش درخواست نخواهد داشت.[۴]
مصادیق و نمونه‌ها
۱) شخصی که دلیل طلب او از دیگری یک فقره سند رسمی است نمی‌تواند تأمین آن را بخواهد چراکه استفاده از سند در آینده مشکلی نخواهد داشت.[۵]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 112432
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 570964
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1180908
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 470844
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1180864