ماده ۲۰ قانون دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴۱۷: خط ۴۱۷:
* [[نظارت قضایی بر اعمال دولت در چارچوب اصل حاکمیت قانون و آثار آن]]
* [[نظارت قضایی بر اعمال دولت در چارچوب اصل حاکمیت قانون و آثار آن]]
* [[صلاحیت ترافعی دیوان عدالت اداری؛ بازخوانی اصل 173]]
* [[صلاحیت ترافعی دیوان عدالت اداری؛ بازخوانی اصل 173]]
* [[تحلیل حقوقی و فقهی نظرات شورای نگهبان و رویه‌ی دیوان عدالت اداری درزمینه‌ی تسری اثر ابطال به زمان تصویب مقررات]]
{{مواد قانون دیوان عدالت اداری}}
{{مواد قانون دیوان عدالت اداری}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۹

ماده ۲۰ قانون دیوان عدالت اداری:شاکی باید رونوشت یا تصویر خوانا و گواهی شده اسناد و مدارک مورد استناد خود را پیوست دادخواست نماید.

تبصره ۱- تصویر یا رونوشت مدارک باید به وسیله دبیرخانه و یا دفاتر شعب دیوان و یا دفاتر اداری مستقر در مراکز استانها و یا دفاتر دادگاههای عمومی، دفاتر اسناد رسمی، وکیل شاکی یا واحدهای دولتی و عمومی تصدیق شود. در صورتی که رونوشت یا تصویر سند، خارج از کشور تهیه شده باشد، مطابقت آن با اصل، باید در دفتر یکی از سفارتخانه ها یا کنسولگری ها و یا دفاتر نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران، گواهی شود.

تبصره ۲- در مواردی که تصدیق اسناد و مدارک مربوط به واحدهای دولتی و عمومی از سوی شاکی ممکن نباشد و یا این که اساساً شاکی نتواند تصویری از آنها ارائه نماید، دیوان مکلف به پذیرش دادخواست است و باید تصویر مصدق اسناد را از دستگاه مربوطه مطالبه نماید.

مواد مرتبط

رویه های قضایی

مقالات مرتبط