ماده ۷۹۸ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۹ توسط Javad Gaeini (بحث | مشارکت‌ها) (رویه های قضایی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۹۸ قانون مدنی: هبه واقع نمی‌شود مگر با قبول و قبض متهب اعم از این که مباشر قبض خود متهب باشد یا وکیل او و قبض بدون اذن واهب اثری ندارد.

مواد مرتبط

ماده ۴۷ قانون مدنی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

هبه، از دو مرحله تشکیل شده است:

  1. مرحله وقوع عقد.
  2. مرحله حصول قبض.[۱]

هبه قبل از قبض جایز بوده؛ و بر آن، آثار معاملات جایز بار می گردد. در این مرحله، نمی توان مدعی شد که عقد هبه، به وجود آمده است. ولی پس از تسلیم عین موهوب به متهب، عقد هبه منعقد می گردد؛ ولی نمی توان آن را لازم دانست. مگر درصورت حصول شرایطی.[۲] و پیش از قبض عین موهوب توسط متهب، تملیک حاصل نشده؛ و وی هیچ حقی نسبت به عین موهوب نخواهد داشت.[۳]

سوابق فقهی

تحقق هبه، بدون قبض امکان ندارد. زیرا عقد و قبض، امری واحد هستند که در یک زمان، به وجود می آیند.[۴]

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. موسی عمید. حقوق مدنی هبه. چاپ -. نگاه بینه، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2500884
  2. موسی عمید. حقوق مدنی هبه. چاپ -. نگاه بینه، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2500884
  3. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت). چاپ 7. گنج دانش، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2776080
  4. موسی عمید. حقوق مدنی هبه. چاپ -. نگاه بینه، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2501180