ماده ۵۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 535 قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه محكوم به پرداخت ديه فوت كند ، قاضي اجراي احكام در صورت تقاضاي محكومٌ له مطابق مقررات مربوط ، ديه را از ماترك محكومٌ عليه استيفاء مي كند .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فوت محکوم‌علیه مانع اجرای حکم نمی‌شود و قاضی اجرای احکام باید دیه را از ماترک محکوم‌علیه فوت شده استیفا نماید.[۱]

انتقادات

این ماده در مورد اینکه که اگر محکوم علیه فوت شده ماترکی نداشته باشد که بتوان دیه را ار آن طریق استیفا نمود، تعیین تکلیف نکرده است لذا از این جهت قابل انتقاد است و لذا به نظر می‌رسد در مورد این ماده باید به قانون مجازات اسلامی رجوع کرد و بر حسب اینکه جنایت شبه عمد یا خطای محض بوده قائل به تفکیک شد که عاقله و یا بیت المال مسئول پرداخت دیه باشند.

منابع

  1. رجب گلدوست جویباری. آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د.ک جدید مصوب 1392. چاپ 2. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4880588