ماده ۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری: در مواردي كه تعقيب كيفري منوط به شكايت شاكي است ، اگر بزه ديده طفل يا مجنون باشد و ولي قهري يا سرپرست قانوني او با وجود مصلحت مولّيّ عليه اقدام به شكايت نكند ، دادستان موضوع را تعقيب مي كند . همچنين در مورد بزه ديدگاني كه به عللي از قبيل معلوليت جسمي يا ذهني يا كهولت سن ، ناتوان از اقامه دعوي هستند ، دادستان موضوع را با جلب موافقت آنان تعقيب مي كند . در اين صورت ، در خصوص افراد محجور ، موقوف شدن تعقيب يا اجراي حكم نيز منوط به موافقت دادستان است .

انتقادات

به نظر میرسد با وجود قسمت اخیر ماده 70 قانون آیین دادرسی کیفری مبنی بر اینکه"این حکم درمواردی که بزهدیده،ولی یا قیم او به دلیلی از قبیل بیهوشی قادر به شکایت نباشند نیز جاری است."نیاز به ذکر قسمت دوم این ماده نبود.در وقع ذکر این مورد فقط موجب این شده است که در صورت انطباق مورد با ماده 71،دادستان فقط خود اجازه مداخله داشته باشد،نه تعیین قیم موقت که در ماده 70 پیش بینی شده است.[۱]

سوابق فقهی

آیت الله گلپایگانی در این زمینه می‌فرماید: «ولی قهری شرعا و قانونا پدر و جد پدری است و ولایت او ثابت است. مگر آنکه حاکم شرع تشخیص دهد که ولی رعایت مصلحت و غبطه طفل را نمی‌کند که در این صورت حاکم او را از ولایت عزل می‌کند.»[۲]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4659248
  2. مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد چهارم) (قصاص). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1392420