ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۵ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 237 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دادگاه می‌تواند برای اینکه آزادی گواه بهتر تأمین شود گواهی او را بدون حضور اصحاب دعوا استماع نماید. دراین صورت پس از ادای گواهی بلافاصله اصحاب دعوا را از اظهارات گواه مطلع می‌سازد.

توضیح واژگان

ارتاب: در لغت به معنای شک آمده‌است در ضمن دادرسی اگر قاضی نسبت به شهود شک داشته باشد آنان را متفرق می‌سازد و پیرامون مشخصات موضوع شهادت از آن‌ها سؤال می‌کند. ۵۳۳۹۹۱

پیشینه

این ماده در قانون ۱۲۹۰ مشابهی نداشته ۶۹۹۴۸۰اما مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ ذیل ماده ۴۲۰ پیش‌بینی شده بود. ۱۳۹۵۹۰

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

آزادی گواه امری است که به گواه مربوط می‌شود بنابراین اگر دادگاه دستور خارج شدن طرفین پرونده را بدهد اما گواه با این امر مخالفت نماید یا حضور طرفین را بدون اشکال بداند به نظر می‌رسد دادگاه حق اخراج کردن طرفین را ندارد. ۱۳۹۵۹۹

عده ای معتقدند قید «می‌تواند» نشان از اختیار دادرس در عمل به این ماده می‌باشد. ۳۱۳۲۹۳و قسمت ابتدای این ماده از قواعد مخیره می‌باشد. اما قسمت انتهایی آن آمره است. ۱۳۹۵۹۷

در صورتی که دادگاه مطابق قسمت اول این ماده گواهی شهود را بدون حضور طرفین دعوا استماع کند، عمل به قسمت انتهایی ماده یعنی اعلام فوری اظهارات گواه به طرفین ضروری است. ۱۱۸۱۰۸/

نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که قبل از شروع گواهی گواه طرفین باید حضور داشته باشند چرا که از حقوق طرفین جرح گواه بوده و به دلالت ماده ۲۳۲ ق.ا.د. م طرفین باید قبل از شروه گواهی حضور داشته باشند تا در صورت تمایل گواه را جرح نمایند. ۱۱۴۶۳۹/۱۱۸۱۰۵