ماده ۳۲۵ قانون آیین دادرسی کیفری

دادگاه پرسشهايي را كه براي روشن شدن موضوع و رفع اختلاف يا ابهام لازم است ، از شهود و مطلعان مطرح مي كند .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

سابقاً ماده 197 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مقررات راجع به شهادت در بیشتر موارد در زمره مقررات شکلی هستند. سوالات مورد اشاره در این ماده می توانند سوالاتی در خصوص زمان و مکان وقوع جرم یا اوضاع و احوال صحنه وقوع جرم در راستای مقایسه آن با اظهارات دیگر شهود یا مطلعین باشد.

سوابق فقهی

در خصوص نحوه طرح پرسش از شهود در کتب فقهی نکاتی مطرح شده است:

1- کراهت به سختی انداختن شهودی که اشخاصی موجه و معتبر هستند یا ترساندن آن ها از عواقب شهادت کذب از سوی قاضی

2-استحباب سختگیری نسبت به شهود مشکوک یا پایین رتبه

3-عدم جواز پریدن قاضی میان حرف شهود و انحراف آن ها از مقصود خویش

4-لزوم فرصت دادن به شاهد برای تصمیم گیری در خصوص ادای شهادت در مورد شاهد مردد.