ماده 41 قانون اجرای احکام مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده 41 قانون اجرای احکام مدنی: هر گاه محکومعلیه طوعاً حکم دادگاه را اجرا ننماید دادورز (مأمور اجرا) به ترتیب مقرر در این قانون اقدام به اجرای حکم میکند.
مواد مرتبط
ماده 34 قانون اجرای احکام مدنی
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مادۀ مذکور اولاً، نوعی اتمام حجت با محکومعلیه است؛ تحت این عنوان که چنانچه حکم دادگاه را از روی اراده اجرا نکند، با اقدامات قهریه اجرایی روبرو خواهد شد. ثانیاً، نوعی مجوز برای مأمور اجرا است که اگر محکومعلیه به وظیفۀ خود عمل نکند، مأمور مذکور اجازه دارد اقدامات خود را شروع کند.[۱] اجرای حکم زمانی آغاز میشود که مهلت ده روزۀ مذکور در ماده 34 قانون اجرای احکام مدنی، منقضی شود. چراکه از این تاریخ است که امتناع از اجرای حکم توسط محکومعلیه مسجل میشود. [۲]
منابع
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول). چاپ 7. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4092724
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1237036