ماده ۴۶۲ قانون مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
اگر مبیع به شرط، به واسطهی فوت مشتری به ورثه او منتقل شود حق فسخ بیع در مقابل ورثه به همان ترتیبی که بوده است باقی خواهد بود.
- مشاهده ماده قبلی
- مشاهده ماده بعدی
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برابر با مواد 33 و 34 قانون ثبت اسناد و املاک کشور، اصولاً مشتری مالک مبیع نمی گردد؛ تا با فوت وی، مبیع به همراه حق فسخ، به ورثه او منتقل گردد. زیرا حق موجود برای دهنده پول، نسبت به استیفای مطالبات او، درمورد وثیقه مانند هر حق مالی دیگر، به ورثه او منتقل خواهد شد.[۱]
اگر خریدار فوت نماید؛ و بایع دارای حق خیار باشد؛ وی نمی تواند قائل به تبعیض گردیده؛ و نسبت به برخی ورثه مشتری، عقد را فسخ کرده؛ و نسبت به برخی دیگر، آن را نگاهدارد.[۲]
مصادیق و نمونه ها
- اگر شخصی خانه خود را، به بیع شرط فروخته؛ و قبل از انقضای مدت خیار، خریدار فوت نموده؛ و وراث وی، منحصر به یک دختر و یک پسر باشند؛ دراینصورت بایع نمی تواند بیع را، نسبت به یکی از آنان فسخ نموده؛ و نسبت به دیگری نگاهدارد. بلکه یا باید عقد را به طور کلی فسخ نماید؛ و یا اینکه با عدم فسخ آن در مدت خیار، موجب قطعی شدن معامله، استقرار مالکیت ورثه نسبت به آن ملک گردد.[۳]
منابع
- ↑ مهدی شهیدی. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین (1) (بیع، معاوضه، اجاره، جعاله، قرض، صلح). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات بطور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 530136
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات بطور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 530692