ماده 95 قانون ثبت اسناد مصوب 1290

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۹۵ قانون ثبت اسناد مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۲,۱۹: تصدیق زنده بودن کسی را وقتی مباشر ثبت می تواند داد که یقین داشته باشد آن شخص در حال حیات است و اگر محتاج بتشخیص هویت او باشد اقداماتی را که در تشخیص هویت مقرر است بعمل می آورد و باید در تصدیق نامه تصریح کند که تا چه تاریخ و بکدام وسیله یقین به حیات آن شخص داشته و چه اقدام در اطلاع به حیات یا تشخیص هویت او نموده است.