ماده ۸۷۶ قانون مدنی
ماده ۸۷۶ قانون مدنی: با شک در حیات حین ولادت، حکم وراثت نمیشود.
فلسفه و مبانی نظری ماده
با شک در حیات،حین ولادت، حکم وراثت نمیشود؛ زیرا اصل بر عدم حصول شرط است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
تردید در زنده متولدشدن طفل، مانع احراز یکی از شرایط وراثت است؛ پس شک در حیات طفل به هنگام تولد، مانع ارث بری است.[۲]
نکات توضیحی
با وحدت ملاک از ماده ۸۷۶ قانون مدنی، در صورت شک در مسلمان بودن وارث حین فوت مورث، حکم وراثت نمیشود؛ زیرا مقارنت اسلام، در مورث و وارث شرط است.[۳]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
تردید در زنده بودن وارث به هنگام فوت مورث، مانع ارث بری است؛ زیرا با عدم احراز شرط، وجود مشروط نیز منتفی میگردد، پس اصل استصحاب و اصل عدم، در اینجا کاربردی ندارند؛ چون حالت سابقه ای دیده نمیشود تا بتوان با استناد به آن، حکم قضیه را روشن نمود.[۴]
منابع
- ↑ سیدمرتضی قاسمزاده، حسن ره پیک و عبداله کیایی. تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشههای حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 3. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 363024
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1714880
- ↑ سیدمحمد اصغری. بررسی حقوقی و فقهی دو مسئله رشوه و احتکار (در پرتو و مقوله حقوق و اخلاق، فرد و جامعه). چاپ 1. اطلاعات، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2369732
- ↑ آیت اله خلیل قبله ای خویی. ارث. چاپ 2. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 380940
- ↑ حسین نوبخت. شیوههای تفسیر قوانین مدنی. چاپ 1. فروزش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2313384