ماده 103 قانون ثبت اسناد و املاک
ماده 103 قانون ثبت اسناد و املاک: هر یک از مستخدمین و اجزای ثبت اسناد و املاک عامداً تصدیقاتی دهد که مخالف واقع باشد، در حکم جاعل اسناد رسمی خواهد بود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
تصدیق: در لغت به مفهوم راست و درست داشتن و به درستی امری گواهی دادن می باشد که متضاد تکذیب می باشد[۱].
نکات توضیحی
جرایم مندرج در این ماده و ماده 100 قانون ثبت، با جرایم علیه آسایش تجانس دارند[۲] که میزان آن برابر مواد 532 و 534 قانون تعزیرات یک تا پنج سال حبس و یا 6 تا 30 میلیون ریال جزای نقدی می باشد.[۳] ارکان مادی تحقق جرم مندرج در این ماده عبارت است از ؛ دادن تصدیق و خلاف واقع بودن تصدیق داده شده.[۴] البته لازم به ذکر است که ماهیت عمل مزبور در این ماده جعل نیست بلکه به «گزارش خلاف واقع» نزدیکتر می باشد لیکن مقنن آن را در حکم جعل اسناد رسمی تلقی کرده است.[۵] همچنین اینکه جرم مزبور از جرایم غیرقابل گذشت بوده و تعقیب مجرم، نیاز به شکایت شاکی خصوصی ندارد و رضایت شاکی خصوصی تنها در تخفیف مجازات موثر خواهد بود.[۶]
رویه های قضایی
منابع
- ↑ ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 43 شماره 13. مهنا، -. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1723192
- ↑ ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 42 شماره 9. سیمرغ، -. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1822892
- ↑ ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 43 شماره 13. مهنا، -. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1723224
- ↑ ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 43 شماره 13. مهنا، -. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1723192
- ↑ حسن پوربافرانی. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی). چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2603984
- ↑ مصطفی اصغرزاده بناب. حقوق ثبت کاربردی (جلد دوم) (دعاوی و اعتراضات ثبتی مربوط به اسناد و آیین رسیدگی به آنها). چاپ 1. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3447612