۱۰٬۵۳۳
ویرایش
ماده ۱۱۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲ (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۳
، ۲ سپتامبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 117 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382 را به ماده ۱۱۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲ منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در تمام موارد مذكور در اين فصل، هرگاه اقدامات انجام شده منتهي به | '''ماده ۱۱۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''در تمام موارد مذكور در اين فصل، هرگاه اقدامات انجام شده منتهي به [[قتل]] يا [[نقص عضو]] يا [[جراحت]] و صدمه به انساني شود مرتكب علاوه بر مجازاتهاي مذكور‌حسب مورد به [[قصاص]] و پرداخت [[ديه]] و در هر حال به تأديه خسارات وارده نيز محكوم خواهد شد. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
جراحت و صدمه موضوع این ماده کیفیت خاصی ندارد و هرگونه جراحت و صدمه را شامل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3475464|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
تعیین مجازات [[قصاص]] یا حکم به پرداخت دیه موضوع این ماده منوط به درخواست [[اولیای دم]] یا [[مجنی علیه]] است و دادگاه نمیتواند بدون تقاضای آنان،حکم به قصاص یا پرداخت دیه بدهد.[[تادیه خسارت]] نیز در [[ماده ۱۳۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|ماده 132]] همین قانون ذکر شده است و نیازی به تصریح آن در این ماده نبود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2809484|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||