ماده ۲۱۵ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[بازپرس]] یا [[دادستان]] در صورت صدور [[قرار منع تعقیب|قرار منع]] یا [[قرار موقوفی تعقیب|موقوفی تعقیب]] باید تکلیف اشیاء و [[مال|اموال]] کشف شده را که دلیل یا وسیله ارتکاب جرم بوده و یا از جرم [[تحصیل]] شده یا حین ارتکاب، [[استعمال]] و یا برای استعمال اختصاص داده شده است تعیین کند تا حسب مورد، [[استرداد مال|مسترد]]، [[ضبط]] یا [[معدوم]] شود. درمورد ضبط، دادگاه تکلیف اموال و اشیاء را تعیین می کند. همچنین بازپرس و یا دادستان مکلف است مادام که پرونده نزد وی جریان دارد به تقاضای [[ذی نفع]] و با رعایت شرایط زیر دستور رد اموال و اشیاء مذکور را صادر نماید:
'''ماده ۲۱۵ قانون مجازات اسلامی''': [[بازپرس]] یا [[دادستان]] در صورت صدور [[قرار منع تعقیب|قرار منع]] یا [[قرار موقوفی تعقیب|موقوفی تعقیب]] باید تکلیف اشیاء و [[مال|اموال]] کشف شده را که دلیل یا وسیله ارتکاب جرم بوده و یا از جرم [[تحصیل]] شده یا حین ارتکاب، [[استعمال]] و یا برای استعمال اختصاص داده شده است تعیین کند تا حسب مورد، [[استرداد مال|مسترد]]، [[ضبط]] یا [[معدوم]] شود. درمورد ضبط، دادگاه تکلیف اموال و اشیاء را تعیین می کند. همچنین بازپرس و یا دادستان مکلف است مادام که پرونده نزد وی جریان دارد به تقاضای [[ذی نفع]] و با رعایت شرایط زیر دستور رد اموال و اشیاء مذکور را صادر نماید:


الف ـ وجود تمام یا قسمتی از آن اشیاء و اموال در بازپرسی یا [[دادرسی]] لازم نباشد.
الف ـ وجود تمام یا قسمتی از آن اشیاء و اموال در بازپرسی یا [[دادرسی]] لازم نباشد.
۱۵٬۶۷۷

ویرایش