ماده ۶۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

منظور از عبارت «رعایت مقررات فوق» در تبصره ماده، تقاضای محکومان موردنظر (یعنی محکومان غیرنظامی دادگاه‌های نظامی و محکومان نظامی که محکومیت آنان منجر به اخراج می‌شود)، موافقت دادستان نظامی استان و موافقت دادستان مربوطه می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278372|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>

ماده در مقام بیان فرضی می‌باشد که متهمان و محکومان نظامی سایر مراجع قضایی به دلیل اتهامات مربوط به جرم غیرنظامی (یعنی [[جرم عمومی]]) متهم یا محکوم شده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278376|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>

[[نظریه مشورتی]] [[اداره حقوقی قوه قضائیه|اداره حقوقی]] شماره ۷/۴۲۰۱ تاریخ ۱۳۶۴/۱۰/۲۵: سؤال _ در مواردی که پرسنل نظامی و شهربانی و ژاندارمری مرتکب جرائم عمومی می‌گردند در صورت زندانی شدن آیا باید در زندان شهربانی نگهداری و زندانی شوند یا در پادگان‌ها بازداشت شوند نظارت دادستان بر این قبیل [[زندانی|زندانیان]] چگونه خواهد بود؟

نظریه اداره حقوقی شماره ۷/۴۲۰۱ مورخ ۱۳۶۴/۱۰/۲۵: قوانین موجود دلالت بر لزوم بازداشت مجرمین پرسنل نظامی و شهربانی و ژاندرمری در پادگان‌ها و واحدهای مربوطه ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278368|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|اتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref>

{{پانویس}}{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}

[[رده:زندان‌ها و بازداشتگاه‌های نظامی]]