ماده ۲۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
ماده ۲۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:منظور از دشمن عبارت است از : اشرار، گروهها و دولتهائي كه با نظام جمهوري اسلامي ايران در حال جنگ بوده يا قصد براندازي آن را دارند و يا اقدامات آنانبر ضد امنيت ملي است.
تبصره - هرگاه براي دادگاه، تشخيص دشمن يا دولت متخاصم محرز نباشد موضوع از طريق قوه قضائيه از شوراي عالي امنيت ملي استعلام و نظر شوراي مذكور ملاك خواهدبود.
توضیح واژگان
مقصود از دشمن بیگانگانی است که به عنوان"دشمن" تعریف شده اند اعم از آنکه در حالت جنگ باشند یا نباشند.[۱] همچنین کلمه گروه در این ماده موضوعیتی ندارد و ذکر آن از باب تمثیل بوده است و هر تشکلی تحت عنوان حزب،انجمن و...میتواند مشمول مقررات این ماده قرار بگیرد.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ظاهرا منظور از دشمن در قانون تعزیرات و در این قانون،جز مواردی که قرینه ای وجود دارد،لزوما دولتی که در حال جنگ با ایران است،نمی باشد و حتی دولت و خارجی بودن آن شرط نیست و حتی ممکن است تابعیت ایرانی نیز داشته باشند.[۳]
منابع
- ↑ غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3335180
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2805380
- ↑ محمود بابالویی. مجموعه قانون تعزیرات در نظم حقوقی کنونی مطابق با قانون مجازات اسلامی مصوب 1392. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5001392