ماده 108 قانون اجرای احکام مدنی

ماده ۱۰۸ قانون اجرای احکام مدنی: محکوم‌علیه حین تنظیم صورت باید اسناد راجع به ملک یا مال غیرمنقول را به دادورز (مأمور اجرا) ارائه دهد.

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۵ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۰۶ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۰۷ قانون اجرای احکام مدنی
• ماده ۱۰۹ قانون اجرای احکام مدنی

توضیح واژگان

محکوم‌علیه: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجهٔ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، ملزم به اجرای موضوع حکم خواهد بود.

سند: نوشته‌ای است که به‌طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.

مال غیرمنقول: مالی که حمل و نقل آن، بدون خرابی مال ممکن نبوده یا اینکه اصلاً قابل جابجایی نباشد، غیرمنقول گویند.

دادورز یا مأمور اجرا: کسی است که عملیات اجرایی توسط مدیر اجرا به وی محول می‌شود تا زیر نظر مدیر در جهت اجرای حکم قطعی دادگاه اقدام نماید.

فلسفه و مبانی نظری

ارائهٔ اسناد راجع به ملک یا مال غیرمنقول به دادورز، به منظور انعکاس آخرین تعهدات محکوم‌علیه، نسبت به مال غیرمنقول، در صورت تنظیمی دادورز است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در مورد عبارتِ «سند راجع به ملک»، چنین بیان شده‌است که: «منظور از سند راجع به ملک، هر گونه سندی است که بیانگر وضعیت حقوقی آن ملک است، اعم از سند مالکیت، سند رهن، سند اجاره و …» چنانچه اسناد ابرازی محکوم‌علیه حاکی از سلب مالکیت رسمی وی نسبت به ملک باشد، دادورز در جهت توقیف ملک اقدامی نخواهد کرد. لازم است ذکر شود که مطالبهٔ اصل اسناد و ضمیمهٔ کردن آن‌ها به پروندهٔ اجرایی، توسط دادورز مجاز نیست و صرفاً اخذ کپی اسناد کفایت می‌کند.

در نهایت باید توجه داشت که عدم همکاری محکوم‌علیه در ارائهٔ اسناد فوق، خللی در روند اجرای حکم ایجاد نمی‌کند و به همین جهت است که ترک فعل محکوم‌علیه در خصوص عدم ارائهٔ اسناد راجع به ملک، مسئولیت جزایی نداشته و صرفاً می‌تواند موجد آثار حقوقی باشد.

نکات توضیحی

تکلیف مقرر در این ماده، در صورتی است که محکوم‌علیه در محل توقیف اموال حاضر باشد. در غیر اینصورت، انجام این تکلیف منتفی است و موجبی جهت ارسال اخطاریه برای محکوم‌علیه نیز، نخواهد بود. چراکه آنچه مهم است رویت این اسناد در لحظهٔ توقیف توسط مأمور اجرا است.