ماده ۳۱ قانون داوری تجاری بین المللی

ماده ۳۱ قانون داوری تجاری بین المللی: ختم رسیدگی

رسیدگی داوری با صدور رأی نهایی یا به موجب دستور «داور» در موارد زیر خاتمه می‌یابد:

1. استرداد دعوا توسط خواهان مگر این که خوانده بدان اعتراض نماید و «داور» برای وی منافع قانونی و موجهی در حل و فصل نهایی اختلاف احراز نماید.
2. عدم امکان یا عدم لزوم ادامه رسیدگی به دلیل دیگر به تشخیص «داور».
3. توافق طرفین در ختم رسیدگی.

مواد مرتبط

• ماده 495 قانون آیین دادرسی مدنی

مطالعات تطبیقی

در بند 1 ماده 32 قواعد داوری آنسیترال چنین مقرر شده است که:«دیوان داوری، حق دارد علاوه بر احکام نهایی، قرار موقت، قرار اعدادی و رأی جزئی در مورد بخشی از دعوا صادر نماید».

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مستفاد از ماده‌ی فوق، رأی داوری ممکن است نهایی یا غیرنهایی باشد. مقصود از نهایی شدن رأی داوری، عدم امکان هر گونه اعتراض عادی و حتی فوق‌العاده به اعتبار رأی داوری است.

نکته‌ی دیگر آن که، رأی داوری دارای اعتبار امر مختوم است. بدین معنا که این امکان برای طرفین وجود ندارد که مجدداً به همین سبب طرح دعوا نمایند. لیکن چنانچه ختم رسیدگی بدون صدور رأی نهایی داوری اعلام گردد؛ چنین تصمیمی از اعتبار امر مختوم برخوردار نیست و به همین جهت، طرح دعوای متعاقب طرفین ممکن خواهد بود.

نکات توضیحی

اصولاً در رأیی که طبق آن اختلاف طرفین، به طور قطعی حل و فصل شده است، عبارت «رأی داوری نهایی» توسط دیوان داوری، قید می‌گردد.

فرایند صدور دستور ختم رسیدگی، شامل موارد ذیل است:

1. هیئت داوری ادامه‌ی رسیدگی را غیرلازم یا غیرممکن بداند،
2. قصد هیئت داوری مبنی بر خاتمه دادن رسیدگی به طرفین ابلاغ گردد،
3. در صورت وجود اعتراض طرفین، این اعتراض توسط هیئت داوری دریافت شود،
4. پس از بررسی اعتراض، نظر هیئت داوری بر غیرموجه بودن اعتراض باشد.

در نهایت لازم به ذکر است که مستند به ماده 32 قانون داوری تجاری بین المللی، طرفین می‌توانند ظرف 30 روز، از تاریخ ابلاغ رأی نهایی درخواست اصلاح، تکمیل یا تفسیر رأی را داشته باشند. با انجام این موارد، ظرف 90 روز از تاریخ ابلاغ رأی، هیئت داوری منحل خواهد شد.