نظریه شماره 7/98/1005 مورخ 1398/08/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/1005|شماره پرونده=98-142-1005 ک|تاریخ نظریه=1398/08/19}} '''نظریه شماره ۷/۹۸/۱۰۰۵ مورخ ۱۳۹۸/۰۸/۱۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': مستفاد از بند «ج» ماده ۱۲۰ و بند ۴ ماده ۱۲۲ «قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ با اصلاح...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/1005
شماره نظریه۷/۹۸/۱۰۰۵
شماره پرونده۹۸-۱۴۲-۱۰۰۵ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۸/۱۹

نظریه شماره ۷/۹۸/۱۰۰۵ مورخ ۱۳۹۸/۰۸/۱۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: مستفاد از بند «ج» ماده ۱۲۰ و بند ۴ ماده ۱۲۲ «قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی» و ماده ۷ «قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری مصوب »۱۳۶۷ این است که چنانچه کارمند بر اساس تصمیم مراجع قضایی در حالت تعلیق از خدمت قرار گیرد، در صورتی که به هر عنوان اتهامی ولو غیر از آن چه در کیفرخواست ذکر گردیده است محکوم شود، ایام تعلیق جزء سوابق وی محسوب نمی شود. و در هر صورت در ایام تعلیق مشمول دریافت هیچ گونه وجهی تحت هیچ عنوان نخواهد شد، بنابراین در فرض استعلام نیز که کارمند دولت به اتهام اختلاس مطابق ماده ۷ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری مصوب ۱۳۶۷ در حالت تعلیق قرار گرفته و در نهایت دادگاه کیفری اتهام وی را خیانت در امانت تشخیص داده است، مطابق مراتب فوق رفتار می گردد.