ماده ۳۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۸ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «چنانچه محکوم علیه غایب پس از اجرای حکم، واخواهی نماید و در رسیدگی بعدی حکم به...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

چنانچه محکوم علیه غایب پس از اجرای حکم، واخواهی نماید و در رسیدگی بعدی حکم به نفع او صادر شود، خواهان ملزم به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم اولی به واخواه می باشد.

توضیح واژگان

محکوم له : فردی که در دعوی ، حکم به نفع او صادر می شود را محکوم له گویند.85355

پیشینه

این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال های 1290 و 1318 مشابهی نداشته است.699629

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

سببب خسارت وارده ناشی از اجرای حکم به محکوم علیه ، طرح دعوی توسط خواهان بوده است لذا وی مسئول جبران خسارت می باشد .959422البته در صورتی صدور حکم در مرحله واخواهی می تواند مبنای مطالبه خسارت واقع شود که حکم قطعی باشد لذا در صورتی که حکم قابل تجدید نظر باشد ، مادام که قطعی نشده باشد نمی تواند مبنای مطالبه خسارت از خواهان قرار گیرد.660691/143397

« اعاده دادرسی و واخواهی  از طرق عدولی شکایت محسوب می گردند ؛  یعنی دادگاه صادر کننده حکم حق دارد با احراز صحت اعتراضات و ادعاهای واخواه و یا متقاضی اعاده دادرسی از تصمیم قبلی خود عدول کند و به صدور حکم جدید مبادرت نماید. عدول از رای با قاعده فراغ دادرسی مغایرت دارد ، اما قانونگذار عدول از این قاعده را در موارد واخواهی ، اعاده دادرسی و اعتراض ثالث تجوویز نموده است.»532012