ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۸ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 400 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)

مقررات مواد (۳۳۷) و (۳۳۸) این قانون در مورد فرجام خواهی از احکام و قرارها نیز لازم الرعایه می‌باشد.

توضیح واژگان

حکم فرجامی: احکام صادره از دیوانعالی کشور را حکم فرجامی (تمیزی) گویند، خواه از شعبه صادر شده باشد یا هیئت عمومی دیوان عالی کشور. ۸۲۳۲۲/

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته ۶۹۹۷۷۴ اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۵۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی شده بود ۶۹۹۷۷۳/۱۴۰۹۷۲

ننکات توضیحی و تفسیری دکترین

«با توجه به عموم و اطلاق ماده ۴۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی باید پذیرفت که فرجام خواه می‌تواند با اثبات هر یک از موارد مذکور در ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی از دادگاه درخواست نماید که تأخیر متناسب او در فرجامخواهی مورد چشم پوشی قرار گیرد»۱۴۰۹۷۳/ علاوه بر مواد ذکر شده در این قانون حکم ماده ۳۵۵ این قانون نیز در دیوان عالی کشور لازم الرعایه است. ۱۴۰۹۷۴/