ماده ۱۰۵۹ قانون مدنی

ماده ۱۰۵۹ قانون مدنی: نکاح مسلمه با غیرمسلم جایز نیست

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

کفائت در لغت، یعنی برابری و همتایی.

به کسی که به یگانگی خدا و نبوت حضرت محمد، اقرار نماید؛ مسلم گویند. و مسلم، شهادتین بر زبان رانده باشد.

کفر در لغت، یعنی بی‌دین بودن. و در حقوق به کسی که به توحید یا پیامبری حضرت محمد، یا یکی از ضروریات دین، اعتقاد نداشته باشد؛ کافر گویند.

پیشینه

ماده ۱۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر، مذهب را در ازدواج، شرط نمی‌داند.

در حقوق مصر، نکاح مسلمه با غیرمسلم، جایز نیست.

در حقوق سوریه، نکاح مسلمه با غیرمسلم، جایز نیست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قانون مدنی ایران، برای ازدواج مرد مسلمان با زن کافر، منعی قائل نگردیده‌است. و مرد مسلمان نمی‌تواند با کافر غیرکتابیه ازدواج نماید.

نکاح مسلمه با غیرمسلم، جایز نیست؛ حتی اگر به نکاح موقت باشد.

اگر پس از ازدواج، زوج کافر گردد؛ نکاح بین آنان، منحل می‌شود.

ازدواج مرد مسلمان با زن کافر غیرکتابیه، ممنوع است.

مستندات فقهی

ازدواج زن مسلمان، با مرد غیرمسلمان، به دلالت آیه ۱۴۱ سوره نساء «... وَلَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا» حرام است.

سوابق فقهی

درصورت ارتداد شوهر پس از ازدواج، نکاح میان او و همسرش، منحل می‌گردد.

ازدواج با مرد کمونیست و کافر، حرام است.

مقالات مرتبط

• واکاوی دیدگاه‌های خاص علامه کاشف‌الغطاء در احوال شخصیه با رویکرد تطبیقی اقلیت‌های دینی ایرانی
• استاد جعفری لنگرودی و شعائر الاسلام
• تابعیت فرزنـدان حاصـل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی
• گونه‌هایی از ابهام در گزاره‌های قانونی