ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی: هیچ‌یک از شرایط مذکور در مواد (۳۸۰) و (۳۸۱) در فرجام تبعی جاری نیست.
مواد مرتبط
پیشینه
ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۵۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
اطلاق این ماده محل تأمل است چرا که رعایت برخی موارد مذکور در مواد یاد شده اجتناب ناپذیر است، مانند انضمام وکالتنامه وکیل که ضروری است.[۲][۳] مطابق ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی فرجام خواهی تبعی مستلزم تقدیم دادخواست نبوده[۴] و همچنین نیاز به پرداخت هزینه دادرسی نیز ندارد.[۵]
رویه های قضایی
منابع:
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564584
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575964
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564596
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575960
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575968