ماده ۸۹۰ قانون مدنی
در بین وراث طبقهی دوم اگر برای متوفی برادر یا خواهری نباشد اولاد اخوه، هر قدر که پایین بروند قائممقام پدر یا مادر خود بوده با هر یک از اجداد متوفی که زنده باشد ارث میبرند لیکن در بین اجداد یا اولاد اخوه، اقرب به متوفی ابعد را از ارث محروم میکند. مفاد این ماده در مورد وارث طبقه سوم نیز مجری میباشد.
توضیح واژگان
به موقعیت اشخاص درون هر صنف از وراث متوفی، از حیث نزدیک یا دوربودن نسبتشان به او؛ درجه گویند. [۱]
وراثت به قائم مقامی یعنی یکی از خویشان متوفی به واسطه و به قائم مقامی یکی دیگر از خویشان مستقیم و بی واسطه میت، از وی ارث می برد. [۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
وراثت به قائم مقامی، از محروم شدن یک صنف توسط صنف دیگر، جلوگیری می نماید. مثلاً چنانچه جد متوفی، حین فوت او زنده بوده؛ و نیز میت دارای برادری بوده که قبل از او، فوت نموده ولی فرزندی از خود به جا گذاشته؛ دراینصورت، تمام ترکه به جد نمی رسد؛ بلکه بین او و برادرزاده متوفی، به نسبت مقرر قانونی تقسیم می گردد.[۳]
درجه، زیرمجموعه صنف، و صنف نیز، زیرمجموعه طبقه می باشد. گاهی، از درجه به بطن نیز تعبیر می گردد؛ که البته، درجه اعم از بطن است. [۴]
مستندات فقهی
قاعده فقهی "الاقرب یمنع الابعد"، دلالت بر محرومیت فرزندان اخوه درصورت وجود اخوه برای متوفی دارد. [۵]
مصادیق و نمونه ها
برادرزاده متوفی با پدربزرگ او، در ارث شریک خواهندبود. [۶]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث). چاپ 5. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 197600
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد چهارم) (عدل، مصارف ترکه). چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4405284
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد چهارم) (عدل، مصارف ترکه). چاپ 1. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4405496
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 330376
- ↑ سیدمحمدرضا حسینی. قانون مدنی در رویه قضایی. چاپ 4. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 169660
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 208280